به نقل از «باشگاه خبرنگاران»

خال‌ها عامل سرطان‌ پوست می‌شوند

تاریخ انتشار: ۲۱ شهریور ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۹۹۸۵۶۴

 طبق تحقیقات دانشمندان آمریکایی معلوم شد که امکان جهش خال‌های پوستی به نوعی سرطان وجود دارد، اما فعال کردن پروتئین‌هایی که رشد سلول‌ها را تنظیم می‌کنند به جلوگیری از جهش خال‌ها به ملانوم (غده سرطانی) کمک می‌کند.

به نقل از دانشگاه بوستون و طبق تحقیقات جدید دانشکده پزشکی این دانشگاه، در یک تکه کوچک پوست که بزرگ‌تر از یک سانتی متر هم نیست، میلیون‌ها سلول وجود دارد که همگی وظایف مختلفی را انجام می‌دهند، مانند محافظت از ما در برابر باکتری‌ها و تشخیص دما.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

بخشی از آن‌ها ملانوسیت‌ها هستند، نوعی سلول که به تولید ملانین اختصاص دارد، ماده‌ای که به پوست، چشم‌ها و مو‌های ما رنگ می‌دهد و اگر توسط اشعه ماوراء بنفش خورشید تحریک شود، می‌توانند خال یا علائم زیبایی ایجاد کنند.

اگرچه خال‌های بی‌ضرر بسیار هستند، اما برخی از آن‌ها به رشد و جهش ادامه می‌دهند تا زمانی که به ملانوم، کشنده‌ترین نوع سرطان پوست تبدیل شوند. در حالی که ملانوما تنها حدود ۱ درصد از کل سرطان‌های پوست را تشکیل می‌دهد، اما باعث اکثر مرگ و میر‌های مرتبط با سرطان پوست می‌شود، که بیشتر در افراد زیر ۳۰ سال، به ویژه زنان، ایجاد می‌شود. تقریباً ۳۰ درصد ملانوم‌ها از خال‌های موجود روی پوست شروع می‌شوند. در حالی که برخی دیگر رشد نمی‌کنند.

آیا همان عملکرد مولکولی که از تکثیر خال‌های معمولی جلوگیری می‌کند می‌تواند در سلول‌های سرطانی اعمال شود؟ تیمی از محققان به رهبری دانشگاه بوستون پاسخ‌هایی دارند و یافته‌های آن‌ها می‌تواند به اهداف دارویی جدیدی برای درمان موفقیت آمیز سرطان منجر شود.

در مقاله‌ای که در مجله معتبر (Nature Communications) منتشر شد، آن‌ها کشف کردند که یک مسیر سیگنال دهنده که رشد همه سلول‌ها را تنظیم می‌کند (به نام مسیر سرکوب گر تومور) نقش مهمی در جلوگیری از تبدیل خال‌ها به ملانوم ایفا می‌کند. این مسیر با تعدیل دو پروتئین در سلول، رشد را تنظیم می‌کند. هنگامی که این پروتئین‌ها فعال هستند، ژن موجود در سلول‌ها را به حالت رشد تغییر می‌دهند. اما هنگامی که غیرفعال می‌شود و یا زمانی که یک عضو به اندازه کامل خود می‌رسد، ماهیت ژن تغییر می‌کند تا رشد در سلول‌ها متوقف شود.

پروفسور دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی بوستون، می‌گوید: «مسیر فعال شدن این پروتئین‌ها می‌تواند میزان نابودی سلول‌ها را نشان دهد، به این معنی که تشخیص می‌دهد چیزی در حال رشد است یا نه و تفاوت بین سلول‌های سرطانی و سلول‌های طبیعی را بررسی می‌کند.

گانم می‌افزاید: «ما به این نتیجه رسیدیم که این چیزی است که ممکن است در این خال‌ها اتفاق بیفتد و مسیر پروتئین ها، رشد مداوم یک خال را متوقف کند. سپس موش‌ها و سلول‌های انسان بررسی شدند تا ببینند وقتی مسیر پروتئین‌ها ایجاد شود چه اتفاقی می‌افتد.

مارک ویتوریا، دانشجوی سال چهارم پزشکی در دانشگاه بوستون و نویسنده اصلی این مقاله می‌گوید: «هنگامی که مسیر پروتئین‌ها فعال می‌شود، می‌بینیم که رشد ملانوسیت‌ها مهار شده و به جلوگیری از تبدیل آن‌ها به ملانوم کمک می‌کند.

این مطالعه با کمک مالی پنج ساله از طرف اتحادیه تحقیقات ملانوما، جکی کینگ MRA (جایزه‌ای به نام یک جوان ۲۱ ساله که جان خود را بر اثر ملانوما از دست داد) حمایت شد. هدف MRA این است که زیست شناسان جوان با تخصص سلول‌های سرطانی را به تحقیقات در حوزه ملانوما دعوت کند.

گانم می‌گوید: «ملانوم یکی از این سرطان‌هاست که می‌تواند افراد جوان را تحت تأثیر قرار دهد و نتایج ناگواری داشته باشد، اگر زود آن را پیدا کنید، درمان آن آسان است، اما زمانی که دیر درمان صورت گیرد، درمان آن بسیار سخت خواهد بود.»

پزشکان اغلب خال‌هایی که ممکن است مشکوک باشند را زیر نظر می‌گیرند و تصمیم می‌گیرند هر کدام را که طی زمان تغییر می‌کنند حذف کنند و، اما کشف مکانیسم‌هایی که سلول‌های ما برای محافظت در برابر تشکیل تومور به کار می‌برند، کلید شناسایی دارو‌های جدید برای درمان موفقیت‌آمیز سرطان خواهد بود.

گانم می‌گوید: "ما امیدواریم مطالعه ما نشان دهد که فعال سازی مسیر پروتئین‌های مشخص، یک امکان درمانی مناسب برای درمان ملانوم را پیش رو خواهد گذاشت. اگرچه این تیم تحقیقاتی بر نقش مسیر پروتئین‌ها در جلوگیری از تبدیل خال‌ها به ملانوم متمرکز شده است، اما آن‌ها معتقدند که ممکن است این روش در سایر انواع سرطان هم به طور مشابه عمل کند.

باشگاه خبرنگاران جوان علمی پزشکی بهداشت و درمان

منبع: باشگاه خبرنگاران

کلیدواژه: سرطان پوست خال

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۹۹۸۵۶۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

یافته‌های پژوهشگران برای افزایش ظرفیت دیالیز برای بیماران

فیبروز صفاقی مهمترین علت از دست دادن ظرفیت دیالیز است که معمولاً به دلیل التهاب و فیبروتیک شدن صفاق روی می‌دهد. یافته‌های پژوهشگران برای نخستین بار نشان داد می‌توان از سلول‌های بنیادی مزانشیمی مشتق از بافت چربی برای درمان ضایعات صفاق استفاده کرد. مطالعات بالینی آینده می‌تواند امکان استفاده درمانی از این سلول‌ها را در مبتلایان به فیبروز صفاقی مورد بررسی قرار دهد.

به گزارش ایسنا، کارآزمایی بالینی از سوی امین احمدی، سودابه اعلاتاب، رضا مقدسعلی، ایرج نجفی، سروش شکرچیان از پژوهشگاه رویان، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، دانشگاه علوم پزشکی تهران و دانشگاه ماستریخ هلند به بررسی تأثیر سلول‌های بنیادی مزانشیمی مشتق از بافت چربی خود فرد، بر عملکردی صفاق و التهاب آن در افراد تحت دیالیز پرداختند.

در همین ارتباط باید گفت؛ بیماری مزمن کلیه (Chronic kidney disease) یک نارسایی آرام، پیش رونده و غیرقابل برگشت در کلیه است که حدود هفتصد میلیون نفر در جهان به آن مبتلا هستند.

پیشرفت این بیماری می‌تواند تا تخریب کامل کلیه و نیازمند شدن فرد مبتلا به پیوند کلیه یا دیالیز روزانه ادامه پیدا کند. اگر دیالیز دیگر قادر به تصفیه مایعات و محلول‌ها به میزان مورد نیاز برای بیمار نباشد، شرایطی با عنوان ناکارآمدی اولترا فیلتراسیون اتفاق می‌افتد که منجر به بی‌فایده شدن دیالیز برای بیماران می‌گردد.

 فیبروز صفاقی مهمترین علت از دست دادن ظرفیت دیالیز است که معمولاً به دلیل التهاب و فیبروتیک شدن صفاق روی می‌دهد. این شرایط برای حدود ۲۰ درصد از بیماران با سابقه دیالیز طولانی اتفاق می‌افتد. با پیشرفت پزشکی بازساختی (پزشکی ترمیمی) در چند دهه اخیر تلاش‌هایی برای سلول درمانی فیبروز صفاقی صورت گرفته است.

نتیجه این پژوهش که در نشریه بین المللی Archives of Iranian Medicine منتشر شده است، نشان داد، استفاده از سلول‌های بنیادی مزانشیمی مشتق از بافت چربی باعث بهبود جزئی در اولترافیلتراسیون و کاهش اندک التهاب در بیماران می‌گردد.

یافته‌های این پژوهش برای نخستین بار نشان داد می‌توان از سلول‌های بنیادی مزانشیمی مشتق از بافت چربی برای درمان ضایعات صفاق استفاده کرد. مطالعات بالینی آینده می‌تواند امکان استفاده درمانی از این سلول‌ها را در مبتلایان به فیبروز صفاقی مورد بررسی قرار دهد.

انتهای پیام